W artykule „Zmiana prawa” opisywaliśmy najważniejsze zmiany wprowadzone ustawą z dnia 20 lipca 2017 roku o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Jedną ze zmian jest ta, która mówi, że czynności przekraczające zarząd zwykły w budynkach, w których znajdują się lokale wyodrębnione wymagają zgody współwłaścicieli. Obowiązuje art. 22 ustawy o własności lokal. Wśród tych czynności jest ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu. Większość z nas gdyby ją zapytać o te koszty, odpowie: są to wynagrodzenia prezesów spółdzielni. Niestety nie jest to prawda.

Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki inne opłaty publiczne, chyba, że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokal, wydatki na utrzymanie porządku i czystości. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 15 każdego miesiąca, które ustalają w formie uchwały na zebraniu rocznym. Zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali miernikiem partycypacji właściciela lokalu w kosztach zarządu nieruchomością wspólną jest jego udział w nieruchomości wspólnej określony ułamkiem wpisanym w księdze wieczystej. Uchwała właścicieli lokali może ustalić zwiększenie (zróżnicować) obciążenia z tego tytułu dla właścicieli lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali. Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20.06.1997 r. sygn. II CKN 226/97. Gnieźnieńska SM (r)