Z dniem 1 października 2016 r wchodzi w życie ustawa o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2016 poz. 831 z 11.06.2016 r.). Jej głównym celem jest poprawa efektywności wykorzystywania energii elektrycznej, ciepła i gazu, zmniejszenie jej zużycia i strat związanych z przesyłem i dystrybucją, a także poprawa innowacyjności polskiej gospodarki. W ustawie tej zawarto również przepisy nowelizujące  ustawę „Prawo Energetyczne”. Jest to związane z koniecznością wdrożenia do ustawodawstwa polskiego art. 9 dyrektywy 2012/27/UE o efektywności energetycznej. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. zmieniono między innymi art. 45 ust. 7,8,9 oraz dodano ust. 11a i 13. Nowe przepisy dotyczą obowiązku wyposażenia budynków i grup lokali w ciepłomierze. W ciepłomierze lub wodomierze ciepłej wody użytkowej należy również wyposażyć lokale wszędzie tam, gdzie jest to technicznie wykonalne i opłacalne.

Na właścicielu lub zarządcy spoczywa obowiązek wyboru metody rozliczania kosztów zakupu ciepła. Wybrana metoda musi zapewniać m.in.:

a) energooszczędne zachowania

b) zachowanie prawidłowych warunków eksploatacji budynków i lokali w zakresie temperatury i wentylacji określonych w przepisach prawa budowlanego lub

c) ustalenie opłat za zakupione ciepło w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej.

Wybrana metoda musi również uwzględniać ilość ciepła dostarczanego do lokalu z pionów grzewczych lub przenikania między lokalami. Musi to być technicznie możliwe i ekonomicznie uzasadnione. Należy również brać pod uwagę współczynniki wyrównawcze, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku. Ważna zmianą jest również uregulowanie sytuacji, w których użytkownik lokalu nie udostępni lub dokona ingerencji w przyrządy lub urządzenia pomiarowe. Właściciel lub zarządca może dochodzić od użytkownika lokalu odszkodowania lub obciążyć go kosztami ogrzewania w wysokości nie wyższej niż iloczyn średniej wartości kosztów ogrzewania. Projekt ustawy przewidywał półtorakrotność średniej wartości kosztów ogrzewania. Zmiana dokonana przez ustawodawcę w ostatniej fazie procedowania może spowodować irracjonalne zachowanie odbiorców ciepła. Z przyjętego zapisu wynika, że mniej zapłaci ten, co oszukuje niż ten, który uczciwie wykazuje koszty zużycia ciepła i znajdzie się powyżej średniej. Mamy nadzieję, że zostanie to szybko zmienione przez Sejm. Na właścicieli i zarządców nałożono również obowiązek wykonania audytu energetycznego w przypadku, gdy ilość ciepła dostarczanego do budynku w ciągu 12 miesięcy przekracza 0,40 GJ w odniesieniu do m³ ogrzewanej kubatury budynku lub 0,30 GJ w odniesieniu do m³ przygotowanej ciepłej wody. Za audyt płacą mieszkańcy budynku. Audyt energetyczny ma na celu określenie przyczyn nadmiernej energochłonności i wykazanie sposobów ograniczenia zużycia ciepła. Wprowadzone w życie zmiany mogą postawić w trudnej sytuacji wielu zarządców budynku, w których właściciele lokali nie podejmowali żadnych działań energooszczędnych.

Gnieźnieńska SM (r)

FOTO: archiwum GSM