Ciepłownictwo systemowe przeważa w krajach Europy Północnej i Środkowej. Tu o rozwoju branży zdecydowały warunki klimatyczne, czyli długie zimy i chłodne bądź kapryśne lata.

Najbardziej rozwiniętą sieć ciepłowniczą posiada Islandia. Tu ciepło systemowe pokrywa blisko 95% zapotrzebowania na ciepło i ciepłą wodę. Kraj ten leży na obszarze aktywnym geotermalnie. Dlatego Islandia do produkcji ciepła i energii elektrycznej w największym stopniu wykorzystuje tanią energię geotermalną.

Łotwa

Dominującym paliwem na Łotwie wykorzystywanym do produkcji ciepłą jest gaz ziemny (70%). Następne w kolejności jest drewno. Łotwa mocno stawia na rozwój Kogeneracji. W łącznym procesie produkcji energii elektrycznej i cieplnej produkuje się tu około 43% ciepła. Najwięcej ciepła w tym kraju zużywają mieszkańcy Rygii i jej okolic (blisko 52%).

Szwecja

W Szwecji około 80% wszystkich bloków mieszkalnych ogrzewanych jest ciepłem systemowym, co oznacza, że niemalże cztery miliony ludzi korzysta z takiej formy ogrzewania. Szwecja to państwo całkowicie niezależne od zagranicznych dostaw paliw. 50% ciepła produkuje się z biomasy (odpady z leśnictwa i przemysłu drzewnego, z przemysłu papierniczego oraz specjalnie uprawianie rośliny energetyczne). Około 15% ciepła pochodzi ze spalarni odpadów komunalnych.

Finlandia

W Finlandii blisko 90% budynków do ogrzewania wykorzystuje ciepło systemowe. Kraj ten prawie w 80% ciepła wytwarza ekologicznie. Większość pochodzi z Kogeneracji. Ponadto spora część ciepłą to tzw. ciepło odpadowe, które pochodzi z procesów przemysłowych(normalnie byłoby uwalniane do środowiska), a także ze spalania odpadów. Finowie do ogrzewania wykorzystują nawet ciepło powstające serwerowniach. które zwykle sprawa dużo problemów i dla bezpieczeństwa danych trzeba je niwelować. W Helsinkach ciepło z serwerów w centrum przetwarzania danych pod Katedrą Uspienski ogrzewa około 500 dużych domów.

Materiał źródłowy: www.cieplosystemowe.pl