Ciepło i czysto po duńsku
wykluczający alternatywne źródła. Takie działanie eliminuje paradoksy w postaci budowy kotłowni gazowych w dzielnicach, gdzie jest rozwinięta sieć ciepłownicza, zasilana z elektrociepłowni opalanej tym samy gazem, ale produkującej jednocześnie energię elektryczną i cieplną, co daje dużo większy stopień uzysku energii z jednostki paliwa. ( Mirosław Werner specjalista LPEC S.A.)
Ciepło systemowe jest najpopularniejszym sposobem ogrzewania w Danii. Pokrywa ono blisko 60 proc. krajowego zapotrzebowania na ciepło. Duńska sieć ciepłownicza posiada nawet małe węzły w domkach jednorodzinnych.
80 proc. ciepła w kogeneracji
W Danii olbrzymią wagę przywiązuje się do efektywnej produkcji ciepła, przy jednoczesnym zmniejszeniu zanieczyszczeń. Dlatego blisko 80 proc. ciepła produkowane jest tu w kogeneracji ( jednoczesna produkcja energii elektrycznej i ciepła). Ciepło i prąd produkowane razem uzupełniają się wzajemnie.
Wielkość sprzedaży ciepła warunkuje ilość sprzedaży energii elektrycznej. Dzięki takiemu rozwiązaniu oszczędza się blisko 30 proc. zużywanego do produkcji paliwa, a tym samym zmniejszana ilość zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery. Kogeneracja to jeden z najbardziej ekologicznych sposobów produkcji ciepła.
Wykorzystywane paliwa
Słoma i drewno odpadowe (czyli biomasa) są w największym stopniu wykorzystywane do produkcji ciepła systemowego i energii elektrycznej w Danii. Zazwyczaj biomasa uzupełnia paliwa podstawowe, czyli gaz i węgiel, ale w niektórych przypadkach jest jedynym źródłem energii.
W 1997 roku rząd Danii uchwalił ustawę, która zabrania składowania śmieci i nakłada obowiązek spalania lub ich ponownego wykorzystania. Dlatego śmieci w coraz większym stopniu wykorzystywane są do produkcji ciepła.
Regulacje rynku
Duński rynek ciepłowniczy jest regulowany. Corocznie określane przez przedsiębiorstwa ciepłownicze ceny są raportowane do Duńskiego Urzędu Regulacji Energetyki (DERA). Ceny ciepła pokrywają wszystkie koszty eksploatacji war z racjonalnym kosztem zaangażowanego kapitału z inwestycji.
W Danii ogromną rolę odgrywają lokalne samorządy, które wyposażone w duże uprawnienia praktycznie decydują o sposobie zaopatrzenia w ciepło na swoim terenie. Przygotowują plany zaopatrzenia w ciepło, określające najbardziej efektywny ekonomicznie i środowiskowo sposób zaopatrzenia w ciepło danego obszaru gminy. Określają rodzaje paliw używanych do produkcji ciepła na podstawie wytycznych Ministerstwa Klimatu, Energetyki i Budownictwa. Zatwierdzają projekty energetyczne: modernizację sieci ciepłowniczych czy istotne zmiany w istniejących instalacjach. Gminy mogą także przejmować działalność od prywatnych przedsiębiorstw nie stosujących się do zapisów ustawy lub przekazać działalność innej firmie.
Źródło: www.cieplosystemowe.pl
FOTO: archiwum GSM