Staramy się, uśmiechamy się, pracujemy najlepiej jak potrafimy, a przede wszystkim nie jesteśmy anonimowi. Jesteśmy rozpoznawalni, każdy może do nas przyjść i nas zobaczyć. Nie zamykamy się w wielkich centrach obsługi klienta. Nie jesteśmy zmienni jak kameleon. Wciąż działamy pod tą samą firmą. Staramy się rzetelnie i czytelnie przekazywać informacje. Nie każemy podpisywać nieczytelnych i skomplikowanych umów. Mamy wciąż ten sam rozpoznawalny od ponad stu lat szyld . Znak polskiej spółdzielczości. Może on tak właśnie drażni innych, że chcą nas osłabić, a później zlikwidować. Cały czas atakują, cały czas pracują nad kolejnymi zmianami. Ciągła walka większość z nas wzmocniła, inni gubią się coraz bardziej.

Każdego dnia musimy sprostać kłamliwej propagandzie.

Nie mamy tak dobrej prasy, jak działające obok nas wielkie anonimowe i często „wredne” korporacje, gdzie klientem często, wręcz Bogiem, jesteśmy tylko do momentu podpisania umowy lub zapłaty. Potem zostajemy tylko numerkiem w grze o pieniądze.

Dzwoni się do nas oferując lepszy świat. Mili i uprzejmi dają nam „złote góry”. A potem, zostaje nam już tylko droga pod górkę. I jak w kabarecie, dzwonimy do kolejnych numerów, które przełączają nas na kolejne. Tylko wytrwali docierają do końca, gdzie uprzejmy głos informuje, że nic nie załatwiliśmy. Nie znamy pracowników, kierowników, prezesów, nie znamy nikogo i nikogo nigdy nie zobaczymy. Wiemy tylko, że zarabiają krocie, bo na to zasłużyli, przecież ich kiepsko opłacani pracownicy zdobyli kolejnego klienta. Klienta, który podpisał umowę, z której nic nie rozumie. Umowa mająca dziesiątki stron ze skomplikowanym prawnym tekstem. Za nasze nieprzemyślane zachcianki, za „kolorowe zabawki”, płacimy ogromne pieniądze, często popadając w długi.

Przy tym kontrastowym zestawieniu okazuje się, że spółdzielnie zapewniające nam dbałość o nasz dom i jego otoczenie ze swoimi niskimi opłatami nie są wcale najgorsze, że często niesłusznie je atakujemy zamiast wspólnie, dla naszego dobra, zmieniać je na coraz lepsze. (r)