Takie uprzejme pisma dostają osoby i firmy korzystające z usług „PGNiG” czyli Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa Spółka Akcyjna, a prościej osoby i firmy korzystające z paliwa gazowego, a mówiąc jeszcze prościej z gazu.

Dla wielu z nas gaz stanowi jedyne źródło pozwalające ogrzać mieszkanie lub przygotować posiłek, a tu taka uprzejma propozycja oczywiście wcześniej skontrolowana i zatwierdzona przez URE czyli Urząd Regulacji Energetyki. I to wszystko w czasie, gdy media informują nas, że ta niedobra i niedemokratyczna Ukraina ma mieć taniej gaz, ale przecież nas „bogatych” europejczyków stać na więcej.

Przed laty zachęcani tanim paliwem gazowym , zdecydowaliśmy się poprzerabiać nasze instalacje grzewcze. Zainstalowaliśmy drogie „Buderusy”, „Viessmany”, a teraz stajemy „pod ściana” z małą możliwością wyboru. Na ewentualną zmianę mogą się zdecydować bogaci, ale ich stać na wnoszenie wyższych opłat.

My możemy się tylko uśmiechnąć, ewentualnie w gronie najbliższych wyrazić swoje „wielkie” niezadowolenie i przejść do porządku dziennego czyli pogodzić się z podwyżką. Nikt nie stanie w naszej obronie nawet Pani Lidia Staroń, obrończyni uciśnionych spółdzielców, dbając o pełną i jawną przejrzystość kosztów ponoszonych przez SM. Szkoda, że szary obywatel bądź firma nie ma możliwości sprawdzenia na co idą nasze pieniądze za gaz. Nie marzymy o możliwości kontaktu z prezesem, bo takiej nie ma. Pozostaje nam tylko kontakt z BOK –em czyli telefonicznym biurem obsługi klienta, gdzie po przejściu weryfikacji i wystukiwaniu kolejnych numerów udaje nam się, bądź nie udaje połączyć z fachowcem od wszystkiego. Nikt nie stanie w naszej obronie, w mediach pojawi się tylko krótka informacja, że wszystko jest „ ok.”, a ceny idą w górę . Nie mamy swojej Lidii Staroń walczącej z monopolistami. Żyjemy w czasach, w których głównym celem firm jest maksymalizacja zysku służąca zadowoleniu akcjonariuszy, a nam pozostaje tylko ponarzekać i płacić.